Geschreven in december 2020, middenin de Coronapandemie, destijds gepubliceerd op website Columnisten in Quarantaine.
Tradities, het zijn zulke fijne dingen. Nu Rutte en De Jonge steeds meer tradities de deur uit gooien, hebben we die jaarlijkse gelukmomentjes harder nodig dan ooit. Kerst bij opa en oma gaat hem niet worden en oud en nieuw is überhaupt al verknald. Gelukkig kan mijn familie zich nog vastklampen aan één traditie. Maak je geen zorgen: het is coronaproof. Braaf met ons gezin, met dekentjes op de bank en onze sloffen op tafel kijken naar het leukste kerstprogramma ooit: Kerst met Linus.
In het Noorse dorpje Svingen woont Linus. Hij heeft een klein zusje, een serieuze moeder en een ADHD-vader die de boel altijd in de soep laat lopen. Linus heeft een grote vriendengroep die aan alle politiek correcte eisen voldoet. Zo hebben we bijvoorbeeld Akaya de Wijze, die om de haverklap schittert met wijsheden als “een goede gedachte is een goede daad.” En Nure die een zwaar overbezorgde moeder heeft, met haar stokpaardje: “Weet je wat er gebeurde met die jongen die zijn sjaal vergat? Hij overleed… bijna.” Het is altijd schateren van het lachen met Kerst met Linus.
Er zijn precies 24 afleveringen, één voor elke dag in de adventstijd. De traditie begon toen ik drie jaar oud was, niet zo gek dat mijn broertje en ik alle afleveringen uit ons hoofd kennen. Mijn familie brult in koor de openings- en eindtune mee. We kruipen met zijn allen onder het dekentje bij de enge aflevering in het verlaten spookhuis en voordat de aflevering met het aangereden vosje begint, staan voor mijn vader de tissues al klaar. Familiegevoel, dames en heren. Van de bovenste plank. Dát hebben we pas nodig in deze tijd.
24 afleveringen is veel, maar als je net als ik gek wordt van alles wat Corona heet, raad ik je aan om in elk geval één aflevering Kerst met Linus te kijken. Grote kans dat je tot het einde van de lockdown zoet bent. En vergeet niet om goed te luisteren naar de woorden van Akaya de Wijze, als er met een hijskraan een levensgrote kerstboom het dorpsplein op wordt getild. “Alles wat omhoog gaat, komt weer omlaag”. Dus coronacijfers, zet die daling maar in. En snel een beetje, want na de laatste aflevering op 24 december hebben mijn familie en ik geen tradities meer.